>Bir Ada Hikayesi 1

 

Sonunda bitirebildim çok şükür.Kaç aydır elimde bitmek bilmedi bir türlü.Az önce bitirdim,resmen kitap okumaktan soğudum.Eşimin ve görümcemin çok beğenmelerinden dolayı (hatta eşim 2.sefer okuyor) bende okuyayım dedim.Kitabın konusu güzel ama beni bunaltan anlatım tarzı.O kadar çok detaya girmiş yazar ufak bir şeyden sayfalarca bahsetmiş.Ama elime aldığım kitabı yarım bırakmamak uğruna bitirdim kitabı.

İşin ilginç tarafı şimdi 2 .ve 3. de merak ediyor olmam. 3 kitapta aynı konu devam ediyor. O yüzdende ilk kitabın başları sıkıcı olurken sonunda zevk aldım.2 ve 3 ünü asla okumam derken vazgeçtim ve okuyacağım.Kitabı okurken kendinizi gerçekten adada gibi hissediyorsunuz.Hatta yazar bir kediden bile o kadar bahsetmiş ki, ev de besliyor gibiyim kediyi.Benim sabırsız bir yapım var ve kitabın sonunu çok merak ediyorum.Sonuna bakmamak için zaten kendimi zor tutuyorum,birde böyle uzayınca deli oluyorm :)

 

Netice de kitabı tavsiye ediyormuyum? Evet. Aslında kitabı tavsiye etmek yanlış birşey.Çünkü bir kitap okunmadan asla başkasının demesiyle güzel yada çirkin kitap olmaz.Çünkü bu da bir zevk işidir.Her insan kitaptan farklı şeyler çıkarabilir.Kimi korku kitapları,kimi savaş,kimi tarih,kimi aşk kitaplarını sever.Onun için bir kitap hakkında yorum yapabilmenin tek yolu o kitabı okumaktır.

Bir Ada Hikayesi ile ilgili tek tavsiyem sabırlı olmanız.Sonunda benim gibi 2. ve 3. kitabı okumak isteyeceksiniz.

1 kalbim atıyordu artık 3 kalbim var

 Evet evet artık tam üç kalbiz. Biri benim kalbim, diğer iki minik kalp ise bebeklerimin kalbi. Dolu dolu 10 haftalık oldu bebeklerim.Daha önce haber verecektim ama biraz büyümelerini istedim.Malum geçen haziranda bebeğim olduğunu öğrendikten 1 hafta sonra kaybetmiştim .Sizde benimle üzüldünüz ve üzüntümü paylaştınız.Ama çok şükür bu kez 10haftalık oldular ve bugün doktorum her şeyin yolunda olduğunu ve bebeklerimin ikisininde gayet iyi olduğunu söyledi.Küt küt atan o 2 minik kalbin yanı sıra artık daha belirginler.Küçüklüğümden beri ikiz bebeklerimin olmasını isterdim ve Allah'a çok şükür ikiz bebeklerim olacak inşallah.

Ortaokulda iken bir gazetede ikizlerle ilgili bir yazı okumuştum.Gazetede ikizlerin çocuklarının 2.çocuklarının da ikiz olma ihtimalinin daha yüksek olduğu yazıyordu.O günden beri hep ikiz vardı gönlümde.Tabi bunda en büyük etken babamın ikiz olması ve babamın tarafında ikizlerin çok oluşu.Kan testi sonuçlarımı aldığım gün doktorum değerlerin çok yüksek ikiz ihtimali var dedi.[Tabi bizde sevinç tavan :) ] Bir hafta sonra gittiğimde ikiz oldukları kesinleşti ama kaybolan ikiz sendromu olduğu için her şeye hazırlıklı ol dedi. 8.haftada ise sağlıklı büyüdükleri ve kalp atışları göründüğünde rahatladık.

Bugün 10 haftalarını bitirdiler ve doktorum gayet iyi olduklarını söyledi.Tabi hamilelikle birlikte bir çok sorun da beraberinde geldi.Yemek yemem çok zorlaştı.Zayıfladım.Kokular özellikle çok etkiliyor.Yemek yapamıyorum ve her şeyi özellikle koktu ise asla yiyemiyorum.

Allah razı olsun annem tüm işlerimi ve yemeklerimi yapıyor.Eh anneanne olmak kolay değil :D Başta annanem olmak üzere herkez çok sevindi.Şimdi merakla bir sonraki kontrol günümü bekliyorum.

Modelistlik ve dikiş kurslarımı malesef bırakmak zorunda kaldım. İkiz olduğu için gebelik sıkıntılarını daha yoğun yaşıyorum ve dinlenmem gerektiğini söyledi doktorum.Bu arada özellikle yemek blogları olan arkadaşlarımdan çok çok özür diliyorum blogları gezemiyorum.Malesef yemek görmek bile midemi bulandırıyor yeri geliyor.Çok sevdiğim balıktan bile soğudum.Umarım mide bulantılarım çok sürmez ve sizleri ziyaret edebilirim.

Şimdilik biz kaçıyoruz ,üçümüz birden kucak dolusu sevgi yolluyoruz sizlere...