Mutfaktaki köstekçilerim :P Vallaha destekçilerim diyip yalan söyleyemeyeceğim, onlara göre destek olsa da , bana göre onlar ; 2 küçük köstek :) Lakin tek başıma mutfakta iş yapamaz, bir oraya, bir buraya koşar oldum. İş yapacağımı gördükleri anda, hadi anneciğim kollarımı sıvadım ne yapacağız? diyorlar.
Bakliyat mı seçilecek onlar seçmeden olmaz, bulaşık makinası mı boşalacak, birlikte yapılacak, çay mı koyulacak,su mu dolacak birlikte yapılacak.Sofra birlikte kurulacak. Kahvaltıları hiç söylemiyorum, çünkü tostlarını onlar yapar,yumurtalarını onlar soyar,portakallarını kendileri sıkar...
Suyunu cıkarmadıkları sürece, birlikte iş yapmaktan, dahası onların gururla bij yaptık nidalarını duymaktan şikayetçi değilim ve gelişimlerine de katkı olacağıni düşünüyorum.
Uzun zamandan beri de, fındıklarını kendileri kırıp, kendileri yiyor. Hem oyalanıyorlar, hem mutlu oluyorlar,hem besleniyorlar... İşin en zor kısmı sürekli ne yaptığı mı anlatmam ve hatta göstermem gerekiyor. Her yemek yapisimda; anne yağa bakamıyorum,anne içine ne attın göster, diye bitmek tükenmeyen istekleri var. Ocaktaki yemeğin içine neler attığımı tek tek söylemem gerek. Çocuklar uyanık oldugu surece konusmak ta ınsanı yoruyor dogrusu.Ben bile yoruluyorsam konusmaktan, durum cok ciddi demektir :P
