29 Haziran 2016 Çarşamba
KARDEŞİMİN HİKAYESİ - ZÜLFÜ LİVANELİ
KEDİCİK...
Mama baktım yakınımızda ki hiç bir markette bulamadık. Aslında ne mamaya ihtiyaçları var ne suya lakin sokağımız boyunca bolca suları ve mamaları var,bu konuda duyarlı komşularımız sağ olsunlar.Ben çocuklara alışkanlık kazandırmak adına yapacaktım ki başarılı olamadım.Artık meydana gittiğimde alırız mama bırakırız kuzucuklara.
Ben öyle kedi görünce kucağıma alıp seven tiplerden değilim ki dokunamam bile. Bu arkadaş arkamdayken de tedirgin oturdum ama dokunamasam bile severim ve eziyet edilmesine de karşıyım. Çok cani insanlar var ama şu masum,hiç bir zararı olmayan canlıya ne eziyet ediyorlar,ne istiyorlar hiç anlamam. Sanki şimdi ki çocuklar daha duyarlı, daha bir hayvan sever gibi geliyor,öyle de olmalı.Kimse kucaklamak sevmek zorunda değil ama saygı duymalı,bu dünya aynı zamanda onlarında.Eziyet edip öldürmeye kimsenin hakkı yok...