Hayırlı haftalar arkadaşlar. Yeni bir meyve sunumu ile uzun ara verdiğimiz cicili bicili sunumlara kaldığımız yerden devam ediyoruz. Böyle tabaklar hazırlamak ciddi anlamda zaman ve sabır gerekiyor. Artık sabır kotamı doldurmuş bir anne olarak sunumlarım azaldı. Lakin bu sunumları hazırlarken önemli olan birlikte yapmak. Birlikte kaliteli zaman geçirip, bolca eğlenmek ama artık bunlar bize uzak kalmaya başladı.Ne zaman mutfağa girsek mutlaka kavga ediyorlar, ağlıyorlar,bende bağırıp mutfaktan şutluyorum. Aralarında ki rekabet inanılmaz sinir bozucu bir hal aldı.Tek yaptıkları şey birbirinin eksik yanlarını söyleyip, birbirlerinin başarısızlıklarıyla mutlu olmaya çalışmak.... Bu kadar kavga sonrasında da inanılmaz derecede birlikte hareketli oyunlar oynayabilmeleri de ayrı sinir bozucu bir durum...
Şimdi bunda ne var diyeceksiniz ? Bu kavga etmelerinden de kötü malesef.( Ben vidaları gevşedi diyorum bu durumlarına.) Artık kavga edip dövüşmedikleri sürece sakinleştirmek mümkün olmuyor.Birbirine bakıp gülüyolar, gıy diyolar gülüyolar, guk diyolar gülüyolar ve yapılmaması gereken ne varsa birbirinden aldıkları güçten olsa gerek, yapmaya başlıyorlar
Anlatılmaz yaşanır derler ya, o cinsten. Bağırayım, kızayım, hiç umurlarında olmuyor vidalar gevşeyince. İşte o sebeptendir ki etkinliklerimiz de ciddi düşüş yaşıyoruz malesef. Her sabah fabrika ayarlarıma geri dönüyor ve etkinlik, eğlence planları yapıyorum ve bir saat için de çökertmeyi başarıyorlar sağ olsunlar.Yine ufak ufak devam ediyoruz ama planlarım,yapmak istediklerimi yapamadığım zaman iyice geriliyorum. Ne olurdu az daha söz dinleyen çocuklar olsalardı; neler yapardık, nasıl eğlenirdik bir bilseler...
Neyse moralim bozuldu yazarken bile... Köpişimizin gözlerinin beyazı kaşar peyniri,kaş,ağız,göz ve burunda yaban mersininden.Fikir Pinterest'ten diyor, ve fabrika ayarlarıma dönmek üzere yatmaya gidiyorum,iyi geceler...
