Paşalarımız için eşimle yaptığımız bir hafta bile oynamadan yırttıkları otopark ile merhaba...Üzerinde değişiklikler yapıp daha da zevkli hale getirecektik ama bizim evin haylazı Artun efendi aynı gün üst katı delik deşik etti daha sonra ki günlerde de parçaladı.
Malesef ki hiç oyuncak kıymeti bilmiyoruz.Oyuncak ve her türlü eşyaya 4,5 yaşına geldiğimiz halde; bilerek, isteyerek ve kasıtlı olarak zarar veriyoruz.Şöyle sağlam duran tek bir oyuncak yok desem abartıyor olmam emin olun.Toprak'ta kavga ettikleri zaman atıyor ama Artun gibi parçalamak için özellikle zaman ve emek harcamıyor.Evde ne bir çerçeve ne bir süs eşyası bırakabiliyorum hepsi iki gün içinde mahvoluyo malesef.İlk evlendiğin zaman her şey istediğin zaman olmuyor ,sonra çocuk oluyor yine olmuyor, sonra olsa da senin pek umrun da olmuyor... Etamin işlemiştim ya paşaların odası için hala asamadım çünkü bebeklik fotoğraf çerçevelerinin bile camını kırdılar,fotoğrafları kazıdılar arkalarını bozdular,bir de emek verip yaptığım etamini parçalarlarmış. işte buna dayanamayacağımdan, büyük bir umutla durulacakları günü beklemekteyim. Okula gidince durulur diyorlardı... Ne mi oldu iyice sapıttılar. Birbiriyle oynamayı özlüyor ve eve dönüşteki bir saat su kesiyorlar koşmaktan.Ben mi? Hiç sormayın gitsin trajikomik bir dizi filmin başrol oyuncusu gibiyim işte...Biraz öyle, biraz böyle ...Hobilerimle uğraşıp kafa dağıtarak çıldırmamak için çabalayan klasik ikiz annesi...Konu nerden nereye geldi, onlar yıksa da ben sevdiğim şey yapıyor olacağım hele oyuncağını düzenli kullanan evladınız var hala yapmıyorsanız hemen kalkın yapın oynayın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder